1939 roku. Po przemówieniach, w których wszyscy mówili o polskim orężu, jakby to był sztandar husarii, wstawiono go do gabloty, żeby "dumał o nieznanej przyszłości" - tak napisano w sprawozdaniu.<br><br>W pierwszej gimnazjalnej Schulz uczył drzewa. Chodził między stołami, mierzył, pokazywał, jak posuwać strug, lekko, z wyczuciem. Rękę miał doskonałą. W drugiej klasie uczył szklarstwa. Nosił szare garnitury, jasnoszary wiosną i latem, ciemnoszary jesienią i zimą. Przemykał pod ścianami, ukośnie, prawie bokiem, z opuszczoną głową, schodził każdemu z drogi. Występował czasem na niedzielnych popołudniach literackich w prywatnym żydowskim gimnazjum imienia Leona Sternbacha. Improwizował, opowiadał. Nikt nie czytał "Sklepów cynamonowych" ani "Sanatorium Pod Klepsydrą