państwowym stosowania jakiejkolwiek dyskryminacji wyznaniowej przy rozdawnictwie urzędów, dóbr ziemskich czy puszczaniu tzw. królewszczyzn w dzierżawę (równouprawnienie zwolenników starej i nowej wiary w sejmie oraz w senacie rozumiało się samo przez się). Już jednak przed uchwaleniem tej ustawy szlachta protestancka zamieniała w swoich dobrach kościoły na zbory, fundowała szkoły i drukarnie różnowiercze, zwoływała pierwsze synody zwolenników Wittenbergi czy Genewy. Choć po stronie reformacji opowiedziała się zaledwie co szósta część tego stanu, to jednak z niej właśnie wywodziła się polityczna oraz intelektualna elita, rządząca Rzecząpospolitą.<br><br>Co ważniejsze, większość katolickiej szlachty opowiedziała się za stosowaniem zasad tolerancji, w praktyce i na co dzień