za rękaw i nachylając się bełkoce mu do ucha:<br>- Zabawa... Trzynastolatki... w fartuszkach... łóżeczko z siatką... tablica... 2 X 2 = 5... pełna iluzja... Starszy pan gwałtownie wyrywa rękaw. Obaj pa<br>nowie automatycznie chwytają się za kieszenie, w których mają portfele. Pośpiesznie, prawie w biegu, wskakują do przejeżdżającej taksówki, zatrzaskując trwożnie drzwiczki.<br>Pierre zostaje na rogu sam. Nie rozumie nic. Ocierając się o ściany brnie w noc ciemnym, bezludnym bulwarem. Szyba. Lustro. Z lustra na spotkanie jego wynurza się szara, ziemista twarz w kołtunach zarostu i czerwone, rozpalone latarnie oczu.<br>Pierre przystaje. Zdaje mu się, że zaczyna rozumieć. Po prostu przestraszyli się