Człowiek, co twierdził już Arystoteles, to istota społeczna, która z natury potrzebuje innych ludzi. Jako istoty ludzkie pozostajemy w kontakcie z innymi osobami. Kontakty z ludźmi wymagają przede wszystkim zdolności wyrażania swych myśli oraz przekazywania ich innym. Te kontakty odbywają się najczęściej w ramach terytorialnej wspólnoty bliskiego zamieszkania. Tworzą wspólnotę duchową opartą na kulturze, tworzeniu symboli i nasycaniu ich znaczeniami. Podstawą tej kulturowej wspólnoty jest język. Jest zasobem, który umożliwia identyfikowanie rzeczy i ludzi, tworzy podstawę naszej tożsamości.<br>Porozumiewanie się z innymi ludźmi jest podstawowym środkiem przekazywania doświadczenia zbiorowego. W odróżnieniu od zwierząt człowiek nabywa bowiem umiejętności życiowych, nie tylko naśladując