są jedynymi instrumentami pomocy państw dla rodzin, to jednak ich wymowa jest znacząca. W praktyce polityki społecznej różnych krajów spotykamy rozwiązania ściśle powiązane z założeniami polityki ludnościowej - czy to o charakterze depopulacyjnym (ChRL), czy też pronatalistycznym (CSRS, Węgry), wyraźnie preferującym rodziny o pożądanej liczebności. Na ogół świadczenia rodzinne odznaczają się dużym stopniem powszechności, chociaż istnieją też państwa, w których brak jest zasiłków dla wszystkich pracujących, a pomoc organizowana jest dla rodzin o niskich dochodach (USA). Wysokość zasiłków może też być jednakowa dla wszystkich rodzin bądź zróżnicowana w zależności od dochodów, wówczas dostrzegamy wyraźniej określoną funkcję zabezpieczenia poziomu minimum (Polska, ZSRR). Istnieją