pudło i sztalugi. Zaczekam na was przy wejściu.<br>Tyrolczyk skinął mu głową. Malarz wolnym, nieco sztywnym i jakby zmęczonym krokiem oddalił się w stronę drogi wiodącej na zamek. Nie skręcił w lewo, gdzie prowadziła droga ku głównej bramie, lecz zaraz przy zakręcie zboczył w prawo i zginął wśród zarośli. Tamci dwoje zostali przy stoliku.<br>Jola zrozumiała, że nadszedł czas, by wycofać się z kryjówki. W chwili gdy do stolika podeszła kelnerka, rozgarnęła lekko krzaki i ostrożnie wycofała się nad brzeg jeziora.<br>W głowie miała zamęt. Z szybkiej tej rozmowy pozostały tylko strzępy. Jedno było pewne, natrafiła na prawdziwych przestępców, którzy postanowili