formy ukształtowania terenu,<br>- przekroje poprzeczne ulic i dróg urządzonych,<br>- elementy naziemne podziemnego uzbrojenia terenu.<br>Wysokościową osnowę geodezyjną stanowią punkty wysokościowe sieci państwowej (repery) oraz utrwalone punkty osnowy szczegółowej, których wysokości zostały określone przez niwelację ciągów. Pomiary te wykonuje się metodą niwelacji ze środka w obu kierunkach (głównym i powrotnym), wyznaczając dwukrotnie różnicę wysokości na każdym stanowisku. Długości celowych na stanowisku nie powinny przekraczać 50 m. Różnica dwukrotnego pomiaru różnic wysokości na jednym stanowisku nie powinna przekraczać wartości 2 mm.<br>Różnica pomiędzy przewyższeniami, otrzymanymi z pomiaru w kierunku głównym i powrotnym odcinków i ciągów oraz odchyłki nawiązania ciągów do punktów wyższych klas