scentralizowany model zarządzania przedsiębiorstwami państwowymi. Omnipotentne państwo opierało swoją władzę na monopolu ideologii, przejawiającej się w zasadzie na kierowniczej roli partii, zdecydowanym uprzywilejowaniu państwowej własności gospodarczej oraz scentralizowanym planowaniu, w myśl którego wszystkie ważne decyzje gospodarcze oraz alokacja zasobów produkcyjnych powinny być skupione na szczeblu centralnym. Zarządzaniu przedsiębiorstwami nadano charakter dyrektywny, jednoosobowy - dyrektor był powoływany przez odpowiedniego ministra (lub prezydium właściwej rady narodowej). Nastąpiło bezpośrednie podporządkowanie przedsiębiorstw organom administracji państwowej, które z kolei były ściśle podporządkowane administracji partyjnej. Istotne decyzje gospodarcze, szczególnie personalne, podejmowane były zresztą bardzo często wprost przez gremia partyjne jako tzw. "dyrektywy" "zalecenia" i "rekomendacje". Powszechne stało się