Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Almanach Humanistyczny "Bez wiedzy i zgody..."
Nr: 5
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1986
Tytuł: Almanach Humanistyczny "Bez wiedzy i zgody..."
Nr: 5
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1986
próbowali zracjonalizować problem winy.
O czym to świadczy? Młodzieńcze "Wykłady o filozofii średniowiecznej" to pierwsza manifestacja tej wrażliwości estetycznej, która w jakiś sposób rządzi nim w dalszym ciągu. Co jest cechą dystynktywną tej wrażliwości? Ja bym powiedział, że to jest przede wszystkim zamiłowanie do paradoksu, właśnie do tych maksymalnych, dramatycznych dysjunkcji, np. "albo Bóg - albo nicość". Wraz z tym zamiłowaniem do paradoksów idzie skłonność do ulegania szantażowi jednej alternatywy. Tu bym się zgodził z panem Chwedeńczukiem. To jest zdumiewające. I to pojawia się pojawia się na bardzo różnych płaszczyznach.
BCH: Ja to rozumiem w kategoriach estetyczno-psychologicznych. Dla mnie jest w
O czym to świadczy? Młodzieńcze "Wykłady o filozofii średniowiecznej" to pierwsza manifestacja tej wrażliwości estetycznej, która w jakiś sposób rządzi nim w dalszym ciągu. Co jest cechą dystynktywną tej wrażliwości? Ja bym powiedział, że to jest przede wszystkim zamiłowanie do paradoksu, właśnie do tych maksymalnych, dramatycznych dysjunkcji, np. "albo Bóg - albo nicość". Wraz z tym zamiłowaniem do paradoksów idzie skłonność do ulegania szantażowi jednej alternatywy. Tu bym się zgodził z panem Chwedeńczukiem. To jest zdumiewające. I to pojawia się pojawia się na bardzo różnych płaszczyznach.
BCH: Ja to rozumiem w kategoriach estetyczno-psychologicznych. Dla mnie jest w
próbowali zracjonalizować problem winy.<br> O czym to świadczy? Młodzieńcze "Wykłady o filozofii średniowiecznej" to pierwsza manifestacja tej wrażliwości estetycznej, która w jakiś sposób rządzi nim w dalszym ciągu. Co jest cechą dystynktywną tej wrażliwości? Ja bym powiedział, że to jest przede wszystkim zamiłowanie do paradoksu, właśnie do tych maksymalnych, dramatycznych dysjunkcji, np. "albo Bóg - albo nicość". Wraz z tym zamiłowaniem do paradoksów idzie skłonność do ulegania szantażowi jednej alternatywy. Tu bym się zgodził z panem Chwedeńczukiem. To jest zdumiewające. I to pojawia się pojawia się na bardzo różnych płaszczyznach.</><br> <hi>BCH</hi>: <who5>Ja to rozumiem w kategoriach estetyczno-psychologicznych. Dla mnie jest w
