w Czechosłowacji w 1968 roku podkreślił, że jeszcze na początku 1969 roku w Pradze rady robotnicze wyrażały tendencję podobną do rad węgierskich.<br>W drugiej części tego sprawozdania będziemy mówić o innym, przewijającym się przez całe obrady wątku, nazywając go wątkiem niepokoju, goryczy, na przemian pesymizmu i umiarkowanego optymizmu. Spokojne porozumienie dyskutujących, oparte na nieuznawaniu już żadnych dogmatów poza jednym pewnikiem: stanu istniejącego jako jedynego punktu wyjścia wszelkich projektów, jest porozumieniem na gruzach. Na gruzach ideologii, ekonomii, polityki, żeby nie powiedzieć - na gruzach społeczeństw. Społeczeństw odartych przez władzę z własnej historii (piękny referat Molnara), a obdarowanych najbardziej &lt;orig&gt;obskrurancką&lt;/&gt;, rasistowską wersją nacjonalizmu (Kołakowski