Farysie) jest miarą swobody jednostki, dla Puszkina (rówieśnika naszego poety) - odwrotnie - bo szybko jadą też żandarmi likwidować "nieporządki".<br>Szybkość zatem nie posiada obiektywnie ustalonego zakresu użycia. Wszędzie jednak tam, gdzie się pojawia - w odniesieniu do świadomej aktywności człowieka - łączy się z sytuacją, której znaczenie można określić bardziej dokładnie. Otóż szybko działa się wtedy, gdy to, co jest, wydaje się - subiektywnie - niewystarczające, niedobre, nieznośne, niebezpieczne itd. Innymi słowy szybkości towarzyszy jeśli nie świadomość kryzysu czy zagrożenia, to przynajmniej niezadowolenie z istniejącego stanu. A więc sytuacja generująca szybkość ma konotację zdecydowanie negatywną. Odwrotnie wygląda sprawa podmiotu szybkiego działania. Ten oceniany bywa z reguły