ale wnet uciekł w te pędy, ciągnąc za sobą psa. Mój chłopak z przerażenia tak energicznie zapiął rozporek, że mało nie zrobił sobie krzywdy! No i przez blisko trzy miesiące spotykaliśmy się jak najdalej od mojej ulicy.<br>Hanna, 25 lat<br><br>Płomienne ognisko<br>Razem z Arturem i jego rodzicami byliśmy na działce. Wieczorem siedzieliśmy razem przy ognisku, potem rodzice poszli do letniego domku. Nam zebrało się na amory, a ponieważ wszędzie leżało pełno igieł sosnowych, podwinęłam spódnicę i usiadłam Arturowi na kolanach, plecami do jego piersi. Kiedy kochaliśmy się w najlepsze, nagle zza drzew pojawił się ojciec Artura, by dać nam ostatnie