Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
okropność... a z nią coś, jak zwierzę, dlaczego przyplątało się zwierzę? (...) zwierzę już było, już się przyplątało, pies nie pies". I ono nie pozwala odpowiedzieć przechodniowi na pytanie, jak iść na Corrientes: "to była ODMOWA", odcięcie od bliźniego, oczywiście. Ono prowadzi na pusty plac, skąd widać statki w porcie, gdzie "działo się jakieś zasnuwanie nieruchome i narastające między taflą wody szklistą a wodnistym niebem z pary, mgły, kłębów, dymów"... słowem, gdzie działa się znowu otchłań, chaos. Tymczasem Simon - Simon "końcem buta papier przytrzymywał" i stąd rodzi się w Gombrowiczu nierozumny lęk, że coś powie, coś zrobi... aż "zacząłem się zastanawiać, czy aby
okropność... a z nią coś, jak zwierzę, dlaczego przyplątało się zwierzę? (...) zwierzę już było, już się przyplątało, pies nie pies". I ono nie pozwala odpowiedzieć przechodniowi na pytanie, jak iść na Corrientes: "to była ODMOWA", odcięcie od bliźniego, oczywiście. Ono prowadzi na pusty plac, skąd widać statki w porcie, gdzie "działo się jakieś zasnuwanie nieruchome i narastające między taflą wody szklistą a wodnistym niebem z pary, mgły, kłębów, dymów"... słowem, gdzie działa się znowu otchłań, chaos. Tymczasem Simon - Simon <q>"końcem buta papier przytrzymywał"</> i stąd rodzi się w Gombrowiczu nierozumny lęk, że coś powie, coś zrobi... aż <q>"zacząłem się zastanawiać, czy aby
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego