pochodziło z Francji, Niemiec, Wielkiej Brytanii i Hiszpanii.<br> Jednym z najbardziej zasłużonych i szanowanych imigrantów był Wenezuelczyk Andrés Bello (1781-1865), nieco starszy od Domeyki (1802-1889). Przez pewien czas obaj pracowali na tym samym Uniwersytecie Chilijskim, jeden jako rektor, drugi jako dziekan i jego następca. Tak jak życie Domeyki dzieli się na trzy etapy: wileński, paryski i chilijski, podobnie życie Andrésa Bello również składa się z trzech rozdziałów: Caracas-Londyn-Chile. W pierwszej połowie XIX wieku Londyn był dla liberalnej emigracji z Hiszpanii i jej kolonii tym, czym Paryż dla uchodźców polskich. Młody Bello należał do kręgu Benthama i Milla, kształcił