był chyba jedynym śladem działalności Wicelina, gdy do Starogardu przybył 6 stycznia 1156 r. Gerold z Konradem i Helmoldem. Odprawili oni epifanię w nieużywanym kościele wśród zasp śniegu, po czym książę Wagrów Przybysław, naówczas jeszcze poganin, podjął ich ucztą w swoim dworze. <q>"Pozostaliśmy owej nocy u księcia, jak też przez dzień i noc następną - pisał po dziesięciu mniej więcej latach Helmold - po czym wyruszyliśmy w głąb słowiańskiego kraju do pewnego możnego imieniem Cieszymir, który nas zaprosił w gościnę. Zdarzyło się zaś, że po drodze przybyliśmy do gaju, który jest jedyny w tej równinnej krainie. Tam wśród bardzo starych drzew ujrzeliśmy święte dęby, które