samej nocy, kiedy były pierwsze bombardowania NATO, Serbowie ostrzelali naszą wieś z granatników. Z zemsty. Było dwóch zabitych, w tym mój stryjeczny brat. Na następny dzień uciekliśmy i schroniliśmy się w mieście Liplian. Tam mieszkaliśmy trzy tygodnie u teściów brata. W tym czasie zaczęli przychodzić do tego miasteczka uchodźcy z dziesięciu okolicznych wsi. Wtedy przyszły serbskie oddziały paramilitarne. Dali nam półtorej godziny na spakowanie się. Z Lipiana wyjechała kolumna złożona w sumie z 270 traktorów. Kazali nam jechać do Albanii, chociaż granica z Macedonią była bardzo blisko. Gdy jechaliśmy w stronę Albanii, to połowa kolumny zatrzymała się w okolicznych wsiach. Nam