za bezpowrotnie stracone, jeszcze istniało, nie tylko w mojej wyobraźni. "Ją" - to znaczy służbę na mostku, jako drugi oficer nawigacyjny na transatlantyku "Kościuszko" w drodze z Gdyni do Nowego Jorku jesienią 1936 roku. Duma i radość, które mi przy objęciu wachty towarzyszyły, były wynikiem historii usłyszanej w mesie. Dotyczyła ona dziewiczej podróży w 1935 roku Zdobywcy Błękitnej Wstęgi Atlantyku, największego w owym czasie statku pasażerskiego "Normandie", mającego na swym pokładzie około dwóch tysięcy pasażerów.<br> Wieści dochodziły do nas mocno spóźnione, ponieważ wróciliśmy właśnie z linii palestyńskiej, na której nie było czasu na zajmowanie się takimi sprawami. Jeden z kolegów opowiedział podczas