połowie sierpnia przyplątała się burza z piorunami, wiatr poprzewracał parasole, pozdzierał obrusy, powybijał szyby, a wszystkie stare "ciocie" i poważnych podagrycznych panów rozpędził na cztery strony miasta. Skończyły się "sielankowe" czasy. Niebo pokryło się jednolitą powłoką chmur, przedwczesny kapuśniaczek mżył od rana do wieczora, woda spływała po blaszanych stołach i dzikich różach, wiszących na żelaznym parkanie. Co dzień nadchodziły z pobliskich letnisk smutne wiadomości - obliczano, ile szkody wyrządziła słota restauratorom. Stary Pancer całymi godzinami przebywał w "Pacyfiku", naglił robotników, potem ubierał się w gumowy płaszcz i szedł przyglądać się poprzewracanym stołom w "Vesperii" i "Sielance".<br>Wrzesień. Niepokojący objaw. Oto mimo cudownej