volumus). Jest to wyraźna wskazówka, że tradycja prawna została w tym punkcie zmodyfikowana. Król chciał zapewnić swoim gasindom uprzywilejowaną pozycję podnosząc dolną granicę ich wergeldu oraz zastrzegając do swojego uznania ocenę "osobistej jakości" każdego z nich. Różnicę, jaka powstała między królewskimi gasindami a resztą wolnych Longobardów trzeba było zapisać w edykcie. Zapis starej tradycji prawnej zawdzięczamy więc najprawdopodobniej temu, że król wprowadził do niej innowację.<br> Wergeld ustalany "według jakości osoby" był obcą prawu rzymskiemu instytucją prawa Longobardów. Z tego choćby powodu rozdział 62 edyktów Liutpranda precyzujący, "w jaki sposób ma być ta jakość [osoby] oceniana", dotyczył wyłącznie Longobardów. Na samym początku