dla szabli polskiej, jak i dla popularyzacji kultury i sztuki Orientu w Polsce są znaczne. Był nim Jan III Sobieski, król-wódz, król-Sarmata - wielki miłośnik sztuki i kultury Orientu. Szerzej piszę o tym w dalszych partiach książki, a teraz wypada jedynie stwierdzić, że Jan III Sobieski był chyba najbardziej efektowną i sympatyczną postacią polskiego sarmatyzmu. Tym bardziej że to właśnie za jego panowania (1674-1696) i dzięki niemu mieliśmy do czynienia ze szczególnym natężeniem orientalizacji całej kultury, w tym również uzbrojenia i broni. Było to apogeum polskiego sarmatyzmu, jak i efekt ówczesnej polityki i jej skutków, tj. wojen, które prowadził