trębaczy i niektórzy żołnierze szeregowi pułku. Stosowana była również w 10, 11 pułku ułanów i w Tatarskim Pułku Ułanów (w tym ostatnim pochwy szabel były mosiężne bądź pokrywane mosiądzem). Szable krechowiackie obowiązywały w tych pułkach aż po 1935 r. (ze względu na ich duże podobieństwo do szabel wz. 1921). Znane egzemplarze sygnowane są przez wytwórnię A. Manna, albo też skrótem ZZMW lub ZMW, czyli Zjednoczone Zakłady Mechaniczne - Warszawa, które były własnością spółki A. Manna, J. Żelichowskiego i W. Sekurockiego.<br>Jedna z szabel, znajdująca się w zbiorach Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie - a scharakteryzowana niżej, należała do porucznika 1 Pułku Ułanów Krechowieckich