Poeta, nie mogąc i wcale nie usiłując zwyciężyć z nicością, jest tym, kto uczestniczy w możliwie największej liczbie doznań, kto stara się rozpoznać otaczający świat jako pokrewny jego własnej istocie. Trwanie tego otoczenia, trwanie natury staje się rodzajem gwarancji na przetrwanie w wieczności Kosmosu.<br> Tomy Iwaszkiewicza to zapis stosunku do egzystencji poety starego, odchodzącego, estety. W tym samym czasie w Polsce toczyła się ożywiona dyskusja, w dużej mierze spowodowana książką Juliana Kornhausera i Adama Zagajewskiego Świat nie przedstawiony (1974), której tytuł został powszechnie przyjęty jako kryterium literackie. Książka ta to rodzaj manifestu Nowej Fali zwanej też pokoleniem 68. Żadna z tych