które nie rezygnując z postawy zaangażowania mogą zostać uznane za twórcze i inspirujące. Trzeba je zacytować dla zrównoważenia sądu o polonistyce szkolnej:<br> &lt;gap&gt;<br> Stop! Nie ja wybieram, nie ja układam tematy maturalne. Czekajmy na kilkaset majowych propozycji 1979.<br> &lt;au&gt;Stanisław Bortnowski&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br><br><br> &lt;div type="art" sub="culture" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;NIE KONTRKULTURA ALE POROZUMIENIE Z PRZESZŁOŚCIĄ&lt;/&gt;<br> &lt;intro&gt;Świat przeżywa kryzys. W tradycyjnej ekonomii politycznej, w każdym razie do światowego kryzysu gospodarczego z lat 1929-1933, kryzys traktowano wyłącznie jako zjawisko rynkowe. Ujmowano go jako paradoks nadmiaru produkcji i niedostatku spożycia. Produkcja przekracza realny, w znaczeniu mierzony ilością środków finansowych posiadanych przez ludność pracującą, poziom potrzeb. Sam moment kryzysu traktowano jako mniej lub więcej