zapewnia, że Kant był prawdziwym<br>"wielbicielem Boga" (ein Gottesverehrer). Inaczej<br>go widział Borowski, który mówi o utraconej wierze młodych lat.<br>Tyle o tym pisano. Rozważano często uczciwie,<br>często ze złą wolą treść jego pism i zestawiano wypowiedzi<br>przyjaciół, ale jeśli się rozpatrzy styl Kanta, to nie sposób<br>odmówić słuszności literackiej ekspertyzie Heinego.<br>"Wystarczy - pisze Heine - usłyszeć sposobem Kanta<br>prowadzone rozważania o istnieniu Boga, aby się doznało<br>szczególnego uczucia, którego doświadczyłem kiedyś<br>w Londynie, w New Beddlam, kiedym dostrzegł, że opuścił<br>mnie mój przewodnik i że jestem sam w gromadzie szaleńców... Czy<br>podobało mu się przeżuwając dowody egzystencji Bożej pokazać,<br>jak smutno