Typ tekstu: Książka
Autor: Dąbek Stanisław
Tytuł: Twórczość mszalna kompozytorów polskich XX wieku
Rok: 1996
na zakończenie części Gloria) oraz Et vitam
venturi saeculi (na zakończenie Credo). Missa pro Pace (nr 3) w aspekcie stylu
jest najbardziej skontrastowana i jednocześnie najbogatsza ­ pełna blasku, patosu
i równocześnie głębszej ekspresji. Messe "Stella Maris" (nr 4) reprezentuje
styl pokrewny mszy poprzedniej, lecz mniej skontrastowany, ponadto bardziej
wyważony typ ekspresji.

Missa de Lourdes (nr 5) charakteryzuje się delikatnym, pełnym wyważonej ekspresji
stylem polifonii wokalnej, związanym z najsilniej eksponowanym materiałem motywicznym
chorału gregoriańskiego, pochodzącym z chorałowej Missa Regia Henri du Monta,
francuskiego kompozytora okresu baroku (o czym już powiedziano na s. 78-80).
Missa "Christus Spes mea" (nr 6) w sposób
na zakończenie części Gloria) oraz Et vitam <br>venturi saeculi (na zakończenie Credo). Missa pro Pace (nr 3) w aspekcie stylu <br>jest najbardziej skontrastowana i jednocześnie najbogatsza ­ pełna blasku, patosu <br>i równocześnie głębszej ekspresji. Messe "Stella Maris" (nr 4) reprezentuje <br>styl pokrewny mszy poprzedniej, lecz mniej skontrastowany, ponadto bardziej <br>wyważony typ ekspresji.<br><br> Missa de Lourdes (nr 5) charakteryzuje się delikatnym, pełnym wyważonej ekspresji <br>stylem polifonii wokalnej, związanym z najsilniej eksponowanym materiałem motywicznym <br>chorału gregoriańskiego, pochodzącym z chorałowej Missa Regia Henri du Monta, <br>francuskiego kompozytora okresu baroku (o czym już powiedziano na s. 78-80). <br>Missa "Christus Spes mea" (nr 6) w sposób
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego