teorii klasycznej cząstka naładowana w tych warunkach emituje energię proporcjonalną do kwadratu jej masy. Wynika stąd, że zjawisko to odgrywa podstawową rolę przy hamowaniu cząstek lekkich, w szczególności elektronów.<br>Promieniowanie hamowania kojarzone jest najczęściej z promieniowaniem X odkrytym przez W. C. Roentgena w 1895 r. W lampie rentgenowskiej wiązka elektronów emitowanych z katody trafia w antykatodę (zazwyczaj z ciężkiego metalu) i zostaje wyhamowana. Tracona energia zostaje wtedy wypromieniowana w postaci widma ciągłego, które przedstawiono na rysunku 15. Granica widma, tj. maksymalna energia fotonów w widmie odpowiada maksymalnej energii padających elektronów. W mniej licznych przypadkach, cała energia elektronu zostaje przekazana w jednym