problemem nie jest już po prostu: jakie wybrać działanie, ale raczej: jak powiązać wybór działania z rezultatem eksperymentu. Dowolna funkcja d(x) = A, dostarcza jednej z możliwych odpowiedzi na to drugie pytanie i każdej parze (d, S-) można przypisać jakąś wartość oczekiwaną użyteczności. Zatem problem podejmowania decyzji w świetle świadectwa empirycznego (określonego rodzaju) zasadniczo redukuje się do p.d.w.w.n.<br> Warto może zaznaczyć, że funkcja użyteczności została wprowadzona w sposób wystarczająco ogólny, aby wyrazić preferencje rozmaitego typu. Zatem p.d.w.w.n. może opisywać sytuacje decyzji wobec ewentualnych zysków i strat pieniężnych, jak i rezultatów podlegających wartościowaniu na