odpowiadało ściśle pojęcie zaczerpnięte z drugiego. Podobnie jak - poziomo - nie ma związków przyczynowych, ale analogiczne tylko, tak - pionowo - można mówić o nieprzystawalności, nie zaś o wykluczeniu. "Strój" inaczej ma się do nagości, inaczej do niższości, inaczej do natury. Podobnie "młodość" można umieścić między pięknością a niższością albo między chaosem i energią... O światopoglądzie Gombrowicza rozprawiać wolno bez końca. Po prostu dlatego, że zakłada on nieustanną ucieczkę z systemów.<br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br><br>Ale Gombrowiczowskie pojęcie "stroju" jest niesłychanie pojemne:<br>pozwala nie tylko wprowadzić historię na deski operetki, ale również - wstrząsnąć pospolitym stosunkiem do kultury. Operetka jest niesłychanie antyparyska: Paryż zaś skupia wszystko, co w starej