w roku 1946) chodzi nie o wypowiedzenie walki przez stawianie alternatywy: marksizm albo chrześcijaństwo, lecz o wspólną odpowiedzialność wobec przyszłości Niemiec, która jest zadaniem, tak chrześcijan, jak i marksistów niemieckich.<br>Ten podstawowy akcent wspólnej odpowiedzialności chrześcijan i marksistów za przyszłość Niemiec, podtrzymany jest jako zasada współdziałania politycznego w różnych późniejszych enuncjacjach, a mianowicie:<br>- W sprawozdaniu prezydium SED dla II zjazdu tej partii z końca września 1947 roku, które powołuje się na "Wyjaśnienie" z dnia 27 sierpnia 1946 roku.<br>&lt;page nr= 114&gt; - W rezolucji z dnia 4 października 1949 roku, omawiającej stosunek SED do Narodowego Frontu Demokratycznych Niemiec (jest to rezolucja uchwalona tuż przed powołaniem