nas, wytwarzając w postaci skoncentrowanej pyknoleptyczny efekt, nowoczesne techniki i technologie szybkości: użytkowe, wyrosłe z wojennych (szybkość podróży, transportu, przekazu) oraz filmowe i audiowizualne (Virilio łączy powstanie kina z narodzinami lotnictwa, środka wojny nowoczesnej).<br>Ale drugie zjawisko jest wobec pierwszego na swój sposób naprawcze. Można je również zilustrować porównaniem do estetyki filmu. Posłuchajmy opowieści prekursora efektów specjalnych, Georgesa Meliesa, który, dzięki technicznemu przypadkowi, sprowadził kino z drogi realistycznej:<br>&lt;gap&gt;<br>Niewidzialność czasu utraconego, okoliczności desynchronizujące, łamiące następstwo chwil, wytworzyły anamorfozę, obraz zdeformowany, pokazując, że pogoń za formą jest tylko pogonią za czasem. I tak też postępuje świadomość pyknoleptyczna: musi ona wypełnić lukę, równie