Alnus incana (str. 144) i to granicę południową, choć gatunek schodzi z Karpat, a występuje także i na północy Europy, dla moczarki kanadyjskiej, a nawet jałowca (południowo-wschodnią?!).<br>Wśród elementów geograficznych autor wymienia, poza kilku powszechnie przyjętymi, wyodrębniony chyba przez siebie "element południowosyberyjski", do którego zalicza szereg szeroko rozpowszechnionych gatunków eurazjatyckich jak np.: Ranunculus acer , czy euro-syberyjskich ( Lychnis flos-cuculi ). Najjaskrawiej jednak pomieszanie pojęć uwidacznia się w przypadku gatunków arktycznych i śródziemnomorskich. Chamaedaphne calyculata (str. 147) nie jest wcale gatunkiem subarktycznym, lecz gatunkiem o szerokim rozmieszczeniu cirkumborealnym (Gostyńska, Browicz 1963, Atlas rozmieszczenia drzew i krzewów w Polsce z. 2) - na