zawirowania czasu.*** <br>Alma nazywała się Wuttke, tak samo nazywała się kucharka Olga,<br>czyli ukochana Frojlusia Witka. W Tomaszowie było się Müllerem albo<br>Wuttke równie łatwo, jak bywało się Konem. Bycie Konem stanowiło z pewnością gorszą ewentualność, chociażby ze względu na rok trzydziesty dziewiąty, kiedy to portier Gustaw awansuje w hierarchii fabrycznej na dyrektora, Frojlusia zaś przestanie piec kruche ciasteczka i wyjedzie do Niemiec. Fabryki Müllerów pozostaną fabrykami Müllerów, a fabryki przegonionych na cztery wiatry Konów też obejmą ci i owi Müllerowie. Tylko pałace zostawi się wyższym sferom: w babcinym domu zamieszka szwagier gubernatora Franka, aby na seledynowym francuskim dywanie w słonecznym