modlitwa czy pieniądze, które dostali od mamy. Zaraz potem pani Renia postarała się dla mnie o miejsce u zmartwychwstanek, a mama przeniosła się do Rity, która wyszła za Austriaka i mieszkała w niemieckiej dzielnicy, w alei Szucha. Jej mąż, Walter, był leutnantem, który szczęśliwie został inwalidą i dowodził teraz pożydowską fabryką parasoli, a Rita pracowała jako tłumaczka w gestapo - w alei Szucha. Wracała stamtąd chora. Och, Zosiu, jak donoszą, jak donoszą! - mówiła do mojej mamy. Ci, którzy czatowali na ulicy, to przynajmniej puszczali za pieniądze. Groźniejsi od nich i o wiele liczniejsi byli bezinteresowni, często anonimowi donosiciele, którzy nie dawali żadnych