z członków przestępczej grupy, który wystawił gang policji - szczególnie z perspektywy osławionego "Kill Billa" - może się wydać zabawnym w swojej skromności żartem testującym odporność widzów na filmową makabrę. Znawcy kina z pewnością wymienią wiele innych elementów przemawiających za tym, że rzeczywiście Tarantino zrealizował perfidnie przemyślaną groteskę. Przypomnijmy oczywisty fakt, że fabuła "Wściekłych psów" jako żywo przypomina parodię klasycznego dramatu Stanleya Kubricka "Zabójstwo" ("The Killing") z 1956 r. - trzymającej w napięciu opowieści o porachunkach gangsterów planujących napad na kasę toru wyścigowego. Debiut Amerykanina warto sobie przypomnieć nie tylko z uwagi na specyficzny dowcip. Ten film (niestety, wydany na DVD bez dodatków) ściska