Jest to forma wyrażenia szacunku dla kogoś, kto był bardzo ważny. A taką osobą dla mnie był Rafał Wojaczek. W życiu młodego człowieka przychodzą takie momenty, kiedy brakuje mu identyfikacji. Wtedy pomógł mi Wojaczek. W swojej poezji i prozie pokazywał, że można być wyrazistym, że najważniejsze jest wnętrze - &lt;orig&gt;wsobność&lt;/&gt;. To facet, który udowodnił, że nie ma prostych twierdzeń o świecie i ludziach. To chyba dzięki niemu uświadomiłem sobie, że nic nie jest łatwe, proste i przyjemne. Czuję, że grając tę rolę spłaciłem pewien dług. <br>COSMO: Dla wielu ludzi stałeś się obrazem Wojaczka. Pojawiły się opinie, że jesteś do niego łudząco podobny