mogła zasnąć. Teraz zdawało jej się, że wyczuwa czyjąś duchową obecność. Była przekonana, że to dlatego, iż ktoś myśli intensywnie o niej. W tej właśnie chwili.<br>Kto mógł o niej myśleć?<br>Nie znała aż tak blisko zbyt wielu osób.<br>Konrad?<br>Nie, Kreska - pomyślała z nagłą pewnością Aurelia i zalała ją fala ciepła. Kreska, kochana siostrzyczka.<br>A potem pomyślała oczywiście o Maćku - i po raz pierwszy od bardzo dawna wydał się jej o wiele, wiele mniej ważny niż Kreska.<br>Wrażenie czujności - jakby reakcja na dzwonek telefonu - nie opuszczało jej ciągle.<br>Była pewna, że to telepatia i że w tej właśnie chwili ktoś