mówiono - redaktorzy do siedzenia. Skąd ich brano? Bardzo rzadko bywali nimi żurnaliści. Zwykle kaperowano pracowników drukarni, woźnych, gońców. Dawali nazwisko w zamian za dodatek do pensji. W łódzkiej "Republice" dodatek opiewał na dwadzieścia pięć złotych. Redaktor od siedzenia bywał częstym gościem kryminału. Ale nie narzekał:<br><br>- Micha w porządku, wyro wygodne, familia przychodzi w dni widzeń i nie trzeba łazić z bachorami do zoo - zwierzał się panom redaktorom.<br><br>Proszę powiedzieć: czy nie czas na wskrze­szenie tego zapomnianego zawodu, w istocie swej inteligenckiego. Bo cóż robi inteligent? Siedzi i czeka. Doczeka się i wtedy dopiero posiedzi. Nikt mu nie powie: Prosimy o