bosaka, bo buty zostawił przecież przed głównym wejściem do świątyni. A pod stopami wszędzie krowie gówna. Przewodnik właściwie nie mówi po angielsku. Max rozumie jednak, że ma się do niego zwracać per Swami. Swami pokazuje kolejne posągi w ogrodzie, na każdy kładzie zrywane po drodze kwiatki i liście. Dotyka czerwonej farby i poprawia sobie nią swoje trzecie oko. Obchodzi figury dookoła, mantruje pod nosem, pochyla się przed nimi z rękami złożonymi w modlitwie. Max bezwiednie zaczyna robić to samo. Wycieczka zamienia się w pielgrzymkę. Po drodze Max popisuje się swoją wiedzą o Śiwie. Wszystkim, co zdążył przeczytać i co usłyszał od