bok, czułam, jak jego ręce przygarniają mnie poprzez sen. W dzień także starałam się być blisko niego. Kiedy chodziliśmy po ogrodzie, wisiałam uczepiona jego ramienia, w domu najchętniej sadowiłam mu się na kolanach, a gdy malował, kręciłam się niecierpliwie dokoła i pod pretekstem, że chcę zobaczyć, w jaki sposób miesza farby, pochylałam się nad nim i wchłaniałam jego zapach.<br>Początkowo nie chciałam się godzić na rozstania, najchętniej spędzałabym z nim wszystkie dnie, po kilku miesiącach jednak, podczas których wyjeżdżał i przyjeżdżał kilkakrotnie, przywykłam do tego, że odchodzi. Sama odprowadzałam go na stację, całowałam na dowidzenia i biegłam wzdłuż ruszającego pociągu machając