śmierci".<br> Pretekstem do zorganizowania festiwalu była konwencja Partii<br>Demokratycznej. Hippisi zgłosili swego kontrkandydata, a był nim<br>Pigasus, świnia. Teatr polegał na darciu dolarów, korowodach młodzieży<br>oraz parodii wyborów - Pigasus otrzymał kilkadziesiąt tysięcy głosów, a<br>była to rzeczywista, żywa świnia i została ona dożywotnio, z należytym<br>szacunkiem zachowana na jednej z farm hippisowskich.<br> W doznaniu Amerykanina - mieszczucha z Chicago ten Teatr Życia<br>pozostał zwariowanymi dniami, w ciągu których młodzież wprawiona w stan<br>ekstazy narkotycznej opanowała miasto.<br> A oto szczególne właściwości hippisowskiego antyteatru:<br> - teatralizacja życia; ogólniej: estetyzacja życia, to znaczy<br>ujmowanie zdarzeń w struktury paraartystyczne (życie jako powieść, jako<br>film, jako teatr, jako