ok. 6 m. Mimo podobnej powierzchni odrębność hydrologiczna części zachodniej jest daleko posunięta w porównaniu z częścią wschodnią. Ta pierwsza jest szersza, płytsza, cieplejsza i znacznie mniej słona. Z niej także następuje przepływ do części wschodniej. Konsekwencją takiego stanu rzeczy jest odmienna podatność jeziora na zanik, objawiająca się występowaniem różnej fauny i flory, chemizmu wód, charakteru osadów lub bilansu wodnego.<br>Proces ewolucji jezior może przebiegać czasami bardzo szybko i nie musi być jednokierunkowy, tj. zmierzać konsekwentnie do zaniku. Mogą pojawiać się fazy świadczące o nagłym "odmłodzeniu". Co ciekawe, proces taki nie zawsze jest związany ze zmianami klimatycznymi, lecz główną rolę mogą