nie może się równać z oblężeniem sal na &lt;foreign lang="eng"&gt;"stand up comedy"&lt;/&gt;. <br>Wiele anglosaskich teatrów przyjeżdża na &lt;foreign&gt;fringe&lt;/&gt; z teatralnymi hitami, sprawdzonymi już wcześniej. Ich celem jest sprzedanie jak największej liczby miejsc na sali - nie chodzi im o &lt;foreign lang="eng"&gt;Fringe Firsty&lt;/&gt; - chcą przede wszystkim zarobić na życie. Ich publiczność to przeciętny widz festiwalowy, który szuka w mieście wakacyjnej rozrywki kulturalnej.<br>Trzeci rodzaj uczestników &lt;foreign&gt;fringe'u&lt;/&gt; to zdesperowani aktorzy-amatorzy z różnych zakątków świata, idealiści, grafomani i hochsztaplerzy sprzedający w efektownym opakowaniu egzotyczną konfekcję (&lt;name type="tit"&gt;"Medea"&lt;/&gt; &lt;name type="org"&gt;Company East&lt;/&gt;, hinduskie &lt;name type="tit"&gt;"Dance Like Man"&lt;/&gt;). Na ich spektakle trafia widz-debiutant, goszczący pierwszy raz na festiwalu, widz zagubiony, nie