Kartesz odchylił zasłonę i zaraz poznał<br>swego przyjaciela "z Polsko", coś krzyknął pod nosem, czego<br>Krzeptowski nie zrozumiał, i wyszedł otworzyć. Padli w sobie<br>w objęcia.<br> - Jóźko, a skąd się tu wziąłeś? - pytał z radością Słowak.<br> - Zrzucono mnie ze spadochronem nad twoim schroniskiem -<br>zażartował przybyły, zresztą zawsze trzymały się go<br>figle i lubił żartować. - Kochany, ale teraz mówię poważnie<br>- zwrócił się do Słowaka - mam z sobą dwóch młodych<br>chłopaków i musisz nam pomóc. Oczywiście jest to moja<br>prośba i na cienie liczę, drogi przyjacielu. Oni idą do Madziarska.<br> - Nie ma sprawy - odpowiedział Kertesz krótko.<br> Józek odszedł na podwórze i zagwizdał znacząco