Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
strukturę powieści wyobrazić sobie graficznie:
5 12
1 4 11
1 2 3 6 7 8 9 10 13 14
- to może łatwiej zrozumieć, że najpierw trzeba rozpatrzyć partie związane "poziomo". To znaczy: historię Józia, czyli sekwencję rozdziałów 1-2-3-6-7-8-9-10-13-14. Następnie wtrącone fikcje, spokrewnione gatunkiem i odrębnością narratora (5-12). Wreszcie wtrącone przedmowy, do których należy chyba dodać początek pierwszego rozdziału, będący - jak przedmowy - pisarskim autokomentarzem (a więc 1-4-11).
Mówiąc mniej pedantycznie, należy chyba osobno pomyśleć, co wiąże i upodobnia trzy epizody fantastycznego losu Józia. Potem zrozumieć, co właściwie mówią nam
strukturę powieści wyobrazić sobie graficznie:<br> 5 12 <br>1 4 11 <br>1 2 3 6 7 8 9 10 13 14<br>- to może łatwiej zrozumieć, że najpierw trzeba rozpatrzyć partie związane "poziomo". To znaczy: historię Józia, czyli sekwencję rozdziałów 1-2-3-6-7-8-9-10-13-14. Następnie wtrącone fikcje, spokrewnione gatunkiem i odrębnością narratora (5-12). Wreszcie wtrącone przedmowy, do których należy chyba dodać początek pierwszego rozdziału, będący - jak przedmowy - pisarskim autokomentarzem (a więc 1-4-11).<br>Mówiąc mniej pedantycznie, należy chyba osobno pomyśleć, co wiąże i upodobnia trzy epizody fantastycznego losu Józia. Potem zrozumieć, co właściwie mówią nam
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego