osiągnięta".&lt;/&gt; Spontaniczne funkcjonowanie jaźni jest rezultatem 'oświecenia', a nie jego przyczyną. Dahui ubolewał nad tym, iż wielu <br>adeptów zen sprowadzało praktykę religijną do naśladowania 'spontaniczności' <br>mistrzów - świadomie starali się zachowywać irracjonalnie, uważając, iż <br>w ten sposób osiągają 'oświecenie'. Ich 'spontaniczność' nie była jednak <br>&lt;page nr=103&gt;<br>autentyczna, lecz wymuszona i sprowadzała się do folgowania instynktom. <br>Używając terminologii Kitaro Nishidy, można powiedzieć, że nie stosowali <br>oni konsekwentnie 'logiki paradoksu', natomiast wybrali drogę 'irracjonalnego <br>nierozróżniania' (jap. higo riteki mufumbetsu), charakterystyczną dla <br>przypadkowych i chaotycznych zachowań. Mazu dostrzegał potencjalne <br>zagrożenie wynikające z możliwości wypaczenia metody spontanicznej, <br>uważał jednak, że wystarczy, jeśli mistrz będzie korygował błędy ucznia. <br>Tymczasem