to szczęście, że nie jesteśmy biernymi ofiarami jakiegoś apokaliptycznego tryumfu nowej uniwersalnej ideologii. Nawet w wymiarze lokalnym, sprowadzającym się do współczesnego polskiego życia kulturalnego i politycznego, wyszliśmy z fazy głębokiej defensywy wobec języka i praktyki postmodernistycznego liberalizmu. Istnieją pisma, rozwijają się środowiska, wypracowywany jest i doskonalony język, w którym można formułować inne propozycje ideowe. Samo tylko pokolenie dwudziesto- i trzydziestolatków stworzyło instytucje i środowiska "Debaty", "Frondy", "Arcanów". Liczni politycy i dziennikarze, zarówno wywodzący się z dawnego Ruchu Młodej Polski, związani z "Polityką Polską", jak też uformowani w innych miejscach intelektualnej refleksji, zaczynają oddziaływać na polityczną i cywilizacyjną propozycję różnych partii i