że środkowa część, mianowicie dyskurs przyjaciół na temat sensu cierpienia, jest dodatkiem późniejszym.<br>Opowieść w dzisiejszej postaci redakcyjnej pochodzi prawdopodobnie z III wieku p.n.e., a więc z epoki hellenistycznej. Nie znany autor czy kompilator żydowski nie stworzył jednak arcydzieła oryginalnego, lecz zadłużył się mocno u pisarzy sumeryjskich. To frapujące odkrycie zawdzięczamy amerykańskiemu orientaliście Samuelowi Kramerowi, autorowi książki Historia zaczyna się w Sumerze. Odczytując tabliczki klinowe wykopane z ruin Nippuru, natknął się on na poemat o pewnym Sumeryjczyku, który niewątpliwie jest prawzorem biblijnego Hioba. Był to człowiek bogaty, szczęśliwy, mądry i sprawiedliwy, otoczony liczną rodziną i przyjaciółmi. Naraz nawiedziły go