śnieżnego<br>[....................................................................]<br>Ma pokój Andromeda, lecz ja przykowany<br>Do skały, prze cudzy grzech podejmuję rany.<br>Do mnie płynie wieloryb rozdarwszy paszczekę.<br><br>Gdzie ja mam rady szukać? Gdzie sie ja uciekę?<br>Ratuj, mężny Herkules, ratuj, Perseu sławny,<br>A odnów, jeno by wczas, na mnie przykład dawny!&lt;/&gt;<br>(O miłości, ks. III)<br><br><br><br>Obok takich fraszek w stylu antykizującym czy innych, pozornie wzniosłych, pisanych w manierze petrarkistów, znajdujemy wiersze uderzające prostotą i brakiem wyszukania:<br><br>&lt;q&gt;Wczora czekając na twe obietnice<br>I zabywając niejako tesknice,<br>Napisałem ci krom rozmysłu wszego<br>Ten rym niegładki, skąd byś serca mego<br>Frasunk poznała i myśl utrapioną,<br>Anno, twoimi słowy zawiedzioną,<br>Bom ustawicznie