i wykłady. Korporanci wspólnie uprawiali sporty. Do elitarnych z założenia korporacji nie można się było zapisać ani wstąpić, trzeba było zostać przyjętym. Kilku wprowadzających, kilku- lub kilkunastomiesięczny okres kandydowania, egzamin (najczęściej z kodeksu Boziewicza i historii Polski) - to sito miało odcedzić niepowołanych. Obowiązywała ścisła hierarchia - po okresie kandydowania zostawało się fuksem, a dopiero potem barwiarzem (członkiem pełnoprawnym). Po ukończeniu studiów barwiarz przechodził w stan filisterski; związek z korporacją był dożywotni. Niektóre korporacje zamiast nazw zapożyczonych od Niemców używały polskich - fuks był giermkiem lub smykiem, barwiarz np. rycerzem. Również spotkania korporacyjne miały specjalne nazwy - komersy, <orig>fidułki</>, knajpy. Obowiązywał na nich skomplikowany ceremoniał