potencjału prowadzi do ogólnego wzoru na energie poziomów oscylacyjnych &lt;gap&gt; (kolejne, wyższe stałe anharmoniczności &lt;gap&gt; itd. mogą być zarówno dodatnie, jak i ujemne), który pozwala uznać wyrażenia i za kolejne przybliżenia dokładnej energii. Także funkcje falowe - w pierwszym przybliżeniu funkcje własne oscylatora harmonicznego - ulegają modyfikacji. Rysunek 4.5 przedstawia obliczone numerycznie oscylacyjne funkcje falowe dla rzeczywistego potencjału z rysunku 4.4a. Są one zbliżone do funkcji oscylatora harmonicznego, ale wyraźnie uwidacznia się ich asymetria. Asymetria ta ma przy tym proste uzasadnienie klasyczne: jądra przebywają dłużej w obszarze płaskiego potencjału (duże wartości R), niż tam, gdzie potencjał jest stromy (małe R). <br>&lt;tit&gt;4.1.2